Black Swan

Meisje, meisje, nog een meisje en nog meer meisjes. En een paar jongens. Artistiek leider met Frans accent. New York.Nieuwe enscenering van Het Zwanenmeer (Tsjaikovski). Moordende competitie om de hoofdrol. Nina (Natalie Portman) moet op zoek naar het duister in zichzelf. Veel gedoe, ook met haar moeder, maar... het lukt!

Film: Black Swan.
Regie: Darren Aronofsky.
Genre: zwart sprookje.

Algemeen: arthouse voor beginners, hartstikke leuke en enge film voor meisjes in de categorie 16-25 jaar. In alle opzichten schematisch en zwart-wit (karaktertekening, art direction, plotontwikkeling, conflict), alleen de rol van Vincent Cassel als artistiek leider van het dansgezelschap heeft wat grijstinten.

Spoiler: aan het einde gaat Nina dood.

Irritant: de score, of eigenlijk de hele soundtrack is zo dominant, dwingend en eendimensionaal dat je deze film ook prima kunt bekijken met je ogen dicht. Wat je ziet is wat je hoort, je hoort wat je ziet.

Grappig: mooi camerawerk tijdens het dansen en ondanks alle spiegels zie je nooit een snoertje, camera of stagiair in beeld, dat voetenwerk van de cameramensen moet een choregrafie op zichzelf zijn geweest.

Leuk voor Freudianen: let op de vorm van het stuk hout waarmee Nina (Natalie Portman) de deur van haar slaapkamer barricadeert. De leden van het Nederlands Psychoanalytisch Genootschap in de rij achter mij hebben zich kostelijk geamuseerd.

Eindoordeel: twee Grand Battements (2/5)

Bijzonderheden: na zijn come back in het wat matte (no pun intended) The Wrestler (ook van Darren Aronofsky) overtuigt Mickey Rourke als Erica Sayers, de moeder van ballerina Nina.

Wat blijft hangen: het harde, kille mens- en wereldbeeld van Aronofsky. De film doet in dat opzicht, ondanks het sprookjesachtige onderwerp, niet onder voor Requim for a Dream dat stilistisch veel interessanter was.

Dat is ook toevallig: er zat een meisje, mevrouw, in de zaal die bij mij op dansles zit. De volgende dag kwam ik haar ook nog tegen in de supermarkt.

Alternatieven: Het Nationale Ballet, Introdans, Uw Plaatselijke Balletschool.

Ultieme alternatief: Rosas.

Mini-college: klassiek ballet neigt naar de hemel, dansers proberen de zwaartekracht te overstijgen. In moderne dans spelen de aarde en de zwaartekracht een grotere rol.

Als je twijfelt tussen Biutiful en Black Swan, zou ik naar True Grit gaan. Van de broertjes Coen.