Tegenslag op tegenslag op tegenslag - het leven is een brandend labyrint en hoe dieper Allens personages zich daar in wagen hoe harder het gelach in de zaal. Storm aan zee: het heerlijke geluid van weggelachen herkenning. Ik zag You Will Meet a Tall Dark Stranger (YWMATDS) in een bijna uitverkocht Louis Hartlooper Complex (FYI: zaal 2).Naomi Watts als aanstormend galeriehoudster is wat mij betreft de spil van de film, haar rol is mooi en tragisch, de manier waarop ze die vertolkt is fantastisch - helemaal tegen het slot van YWMATDS, in een gemene en hilarische confrontatie met haar moeder (Gemma Jones) waarin de laatste weigert de droom van haar dochter te financieren omdat haar eigen Greet Hofmans (Cristal Delgiorno (ha,ha)) haar dat ontraadt.
Niet alleen Watts ook alle anderen die in YWMATDS geluk najagen mislukken en verbitteren. Behalve de man en de vrouw die hun vertrouwen in de verbeelding stellen (in het bovennatuurlijke). Zij vinden, op hoge leeftijd, een halfgedroomd geluk. Daarmee - met liefde op latere leeftijd - eindigt de film. Bij het verlaten van de zaal keek iedereen elkaar blij aan. You Will Meet a Tall Dark Stranger is de beste en grappigste film die je deze weken in de bioscoop kunt zien.
Film: You Will Meet a Tall Dark Stranger.
Regisseur/scenarist: Woody Allen.
Eindoordeel: vier spiritistische klopjes (long story).
Bijzonderheden: let op de verheven blik waarmee Antonio Banderas in de opera naar Donizetti luistert (de scène daarna is nog grappiger).
Ook leuk: vier coachende vrienden om het ziekenhuisbed van een comapatiënt ('He's blinking!, he's blinking!').
Weetje: volgens explicateur Yves die YWMATDS gisteren inleidde, is dit Allens veertigste film. Zou kunnen.
